Yazan: Gülriz SURURI
Yöneten: Engin CEZZAR
Müzik direktörü: Selim Atakan
Koreograf: Selçuk Borak
Kostüm tasarimi: Sadik Kizilagaç
Dekor tasarimi: Ali Cem Köroglu
Oyuncular:
Dolunay Soysert, Hazim Körmükçü, Ceyda Düvenci, Sinan Tuzcu Jeyan Ayral Tözüm, Gülümser Gülhan, Oguz Oktay Metin Göksel, Hikmet Karagöz, Orhan Aydin, Yaman Tarcan Evren Piravadili, Elif Çakman, Bilal Çatalçekiç, Koray Onur, Ayse Çakar Sirin Keskin, Ahsen Ever, Müge Zümrütbel.
GÜLRIZ SURURI ILE AYSE OPERETI...
2005 Subat’indan beri bu opereti Türk tiyatro seyircisine armagan etmek için ugrasmaktayim. Provalara basladigimiz 7 Kasim’a kadar Ayse Opereti’nin ve benim yasadiklarimiz, trajikomik küçük bir kitap olabilir. Ama ne gam! Çünkü ilk günden beri biliyorum ki, Ayse Türk tiyatro repertuarinda bir müzikal olarak klasiklesecek bir eser. Lâyik oldugu yere dogru zamanda dogru insanlarla ulasacagini biliyordum. Sanirim bugün o gündür.
Yönetmenimiz, müzik direktörümüz, koreografimiz, kostüm tasarimcimiz, dekor tasarimcimiz, isik tasarimcimiz ve oyuncu, dansçi, müzisyen 40 kisi, yapim sorumlum ve görünmeyen onlarca insan bu projeye inandi; hatta yürekten baglandi. Bizi böyle birbirimize simsiki baglayan, her prova saatimizin cosku içinde, yüzlerimizden tebessüm eksik olmadan geçmesini saglayan, Muhlis Sabahattin Bey’in ölümsüz melodileridir diye düsünüyorum. Bu kayip bestecimizi sizlerle yeniden bulusturmanin, onu yeni kusaklara ulastirmanin mutlulugunu yasiyorum.
Ve biliyorum ki, az sonra Ayse Opereti’nin perdesi yeniden açilinca (Haldun Taner’in Sersem Kocanin Kurnaz Karisi oyununda Tomas Fasulyeciyan’a söylettigi gibi) annem Suzan Lûtfullah, babam Lûtfullah Sururi ile birlikte, Ayse Opereti’nde oynamis olan Resit Gürzap, Muammer Karaca, Sevkiye May, Toto Karaca, Ömer Aydin, Avni Dilligil, Belig Selönü, Lütfi Ay, Melek Tayfur, Celal Sururi, hatta Maestro Karlo Kapoçelli ve isimlerini maalesef bilemedigim, eski Ayse Opereti’ne emegi geçen bütün öteki oyuncular bu tiyatro salonunun bir yerlerinde olacaklar. Belki sofitadan, belki kulislerdeki kumas kivrimlarinin arasindan Ayse’yi izleyecekler. Ve diyecekler ki, “Bir sanatçi ismi anildigi sürece ölmez. Bu gece biz de sizlerle birlikte Ayse’de yeniden hayat buluyoruz”. Az sonra Muhlis Bey piyanonun kapagini kaldiracak, o uzun parmaklarini tuslara degdirecek ve ölümünden 59 yil sonra Ayse Opereti’yle yeniden yasamaya baslayacak.
Paylaş 
Yorumlar
