14 Nisan 1984 tarihinde çocuk tiyatrosuna yeni bir soluk getirmek, çocuklara tiyatroyu sevdirmek, onların bilinçli tiyatro izleyicileri olmalarına katkı vermek gibi amaçlarla kurulan tiyatromuz; Türkiye’de 25 yıllık geçmişiyle  varlığını devam ettiren en eski özel çocuk ve gençlik tiyatrosu olma onurunu sizlerle paylaşmaktan sevinç duymaktadır.

Yirmi beş yıllık geçmişiyle bir okul gibi, Türk Tiyatro sanatına bir çok yazar, yönetmen, oyuncu gibi tiyatro insanları yetiştirerek, onların bu gün özel ya da Devlet Tiyatrolarında varolmalarını sağlayan Çan Tiyatrosu şu ana değin 90 çocuk oyunu, 9 gençlik oyunu ile çeşitli televizyon kanal ve programlarında 387  gösteri gerçekleştirip inanılması zor bir tarih yazarak, milyonların gönlünde taht kurmuştur. 1984 tarihinde Sokak Kedisi Marilu isimli ilk oyunumuza gelen o gününün 8-10 yaşlarındaki çocukları, bugünün 30 - 35 yaşlarındaki anne ve babaları olarak çocuklarını oyunlarımıza getiriyorlarsa bu sevgi kuşaktan kuşağa taşınan bir sanat lezzetine dönüştüğü içindir.

“Çan’lar; çocuklar için, tiyatro sanatı için çalmaya devam edecek.”

                                                                       Kenan Halis kızıldağ

Çan Tiyatrosu Genel Sanat Yönetmeni

İletişim bilgi:

               http://www.cantiyatrosu.net

e-posta:   info@cocuktiyatrosu.com

TEL:FAX: 0-312-431 95 66  -  431 85 28

Niçin Çocuk Tiyatrosu Yapıyoruz?

                        Muhsin Ertuğrul’un 1935 yılında savunusunu yaptığı; “ Geleceğin Seyircisini Bugünden Yetiştirme” görüşünü şiar edinerek , en acımasız seyirci olan çocukların karşısına çıkmaya karar verdik. En küçük hatada kendini belli eden çocuk seyircilerin karşısında 25 yıldır varolmanın onurunu yaşıyoruz.

Neden adımız ÇAN tiyatrosu ?

Tiyatromuz ismini Hemingway’ın ünlü “Çanlar kimin İçin Çalıyor” isimli  Romanından yola çıkarak; “Çanlar Sanat için Çalmalı” hem de ayrı bir tını ayrı bir renk verebilmeli söylemi ile çalışmalarını betimleyerek gerçekleştirmiştir. Çan 25 yıldır Tiyatro Sanatı için, çocuklar için çalmaya devam etmiştir. İnanıyoruz ki dile kolay gelen bu durum; Türkiye de Kırılması çok güç bir rekordur.  En önemli desteği seyircisi olan ve 25 yılda kuşaktan kuşağa perde diyebilen topluluğumuz, Yirmi beş yılda bir çok ilklere imza attı;

Çan Tiyatrosu Türkiye de neleri ilk Gerçekleştiren topluluk oldu?

1. Çan Tiyatrosundan önce Tiyatrocu olma kriterleri farklı idi,

Çan Kurulurken ; “ Herkes Tiyatrocu Olabilir Çünkü Çan var! ” Şiarı ile kuruldu. Bu söylem Çan Tiyatrosu’nun kuruluş ilkeleri içinde düşünüş ve inanıştaki en önemli ayırıcı amacı betimleyen bir durumdu, Nitekim bu sayede yüzlerce kişi bir okul gibi Çan Tiyatrosunda yetişti. Üstelik hiçbir ücret alınmadan verilen kurslara kendi kadrosunun yanı sıra dışardan alanında uzman kişilerde girerek ders vermeleri sureti ile önemli bir sosyal destek sağlandı.  Böylece Çan Tiytarosundan önce Tiyatrocu kelimesi sadece oyuncu için söylenirken , bu söylemle Tiyatro da her bireyin yeteğini geliştirebileceği bir alan olduğu, vurgulandı. Yazar, Yönetmen, Koreograf, Dekor Tasarım, Kostüm Tasarım gibi alanlarda amatör yüreklerde anlam kazandı.

2. Türkiye de katılımlı çocuk Tiyatrosunu gerçekleştiren ilk Kuruluş Çan Tiyatrosu dur. Daha önce çocuklar oturdukları yerden sorulan sorulara cevap verirken Çan Tiyatrosu ile birlikte bizzat oyunun içinde rol alan konumuna gelmiştir.
3. Türkiye de İlk Drama Kursları’nı çocuklara yönelik başlatan kuruluş oldu. (1988 yılında)
4. Türkiye’de çocuklara yönelik bir apartman dairesinde tiyatro sahnesi kurarak çocuk oda tiyatrosu nu gerçekleştirdi. (Eftal Kayış Sahnesi 1991 yılı)
5. Doğaçlama tiyatro gösterilerini başlattı.
1. Birlikte Oynayalım  isimli gösterilerde. Seyirci hangi oyuncunun hangi rolü oynamasını isterse karar veriyor ve ekipte o istek doğrultusunda seyirci ile birlikte oyunu gerçekleştiriyordu. Kavaklıdere sineması 1986 yılı
2. Oyununu Kendin Seç isimli performanslarda ise; izleyici bir çocuk bir masal anlatıyor ve tüm ekip doğaçlama olarak yine seyircinin katılımıyla oyunu sergiliyordu. 1990 yılı.
3. Drama Tiyatrosu kavramı ile Türkiye Çocuk Tiyatrosu kavramı köklü bir değişikliğe uğradı;

                                                               i.      Bilgiç ile üşengeç isimli çocuk oyunu bu alanda bir mihenk taşı olmuş hatta, Berlin Üniversitesinde Prof Nichel Wolfgang bu Çalışmayı Almanya’da Drama Tiyatrosu nun en iyi örneği olarak Derslerine soktu. Bilgiç ile Üşengeç aynı zamanda Türkiye’de en uzun süredir oynanmış ve oynanmaya da devam eden çocuk oyunudur.

                                                             ii.       Diğer bir Drama Tiyatrosu ise; boş oda tekniğidir. Çok önemli bu teknikte  tamamen ön bir ısınmadan sonra oturma grupları olmayan bir mekana çocuk izleyiciler alınarak, bir anda kendilerini bir oyunun içinde bulmaları sağlanmaktadır.. Bu tip gösteri performasların en büyük zorluğu sınırlı sayı çocuklarla gerçekleşmesi oldu. Örneğin “Tarzan Konuşan Ormanda” isimli oyun en fazla 30 çocukla birlikte oynanan bir kurgu ile  gösterilmişti.

4. Aktif Tiyatro kavramını Türkiyeye soktu. Aktif Tiyatroda çocuk izleyiciler önce 15 dakika kısa bir Tiyatro oyununu klasik seyirci olarak izledikten sonra geri kalan 30 dakika içinde aynı oyunu kostüm giyerek ve doğaçlamalar katarak kendileri oyunun içine aktif olarak gerçekleştirmeleri ile tanımlanan çalışmalardır.
5. Park ve Bahçelerde ilk kez Çocuk Tiyatro Gösterileri Başladı, 1987 Güvenpark

(1988 yılında Seğmenler, Botanik Parkı, Kurtuluş  Parkı, Güven Park, Gençlik Parkı , Yunus Emre Parkı devam etti gitti)

7. Mağaza içi “Çocuk Tiyatrosu Gösterisi” ilk kez Çan Tiyatrosu tarafından 1994 yılında gerçekleşti.

ÇAN TİYATROSU’NUN Vizyonu

Çan Tiyatrosu bir kuruluş bildirgesi ile kurulmuştur. 20. yüzyılın son yıllarında büyük şirketler birer birer vizyonlarını açıklamaya başlarken onlardan yıllar önce Çan Tiyatrosunu kuran gencecik yürekler Sanat Anlayışlarını bir bildirge ile duyurmuşlardı.

Alternatif bir tiyatro oluşturma temeline dayanan ve bu doğrultuda sanat estetiğini gerçekleştirmeye çalışan ÇAN TİYATROSU’NUN sanat anlayışını aşağıdaki on bir maddede özetlenir:

1-            İlişkilerde demokratiklik,

2-            Çalışmalarda kolektiflik.

3-            Ekipte yer alanların yetenekleri doğrultusunda görev alması,

4-            Herkesin gücü ölçüsünde tiyatronun üretimine katılması,

5-            Oyunları tek kişinin üzerine kurmayarak, starlaşmanın engellenmek,

6-            Oyun biçiminde ayni kalıba bağlı kalmadan farklı sanat anlayışlarından yararlanmak.

7-            Oyunlarda kolektif yaşamın gücünü yansıtmak, egemen kültürü dışlamak ve mevcut olana alternatif bir söylem yaratmak.

8-            Çalışmalara; oyuncu olmayan küçük ve gençleri de katarak birlikte oyun üretmek. Böylece onlar da tiyatrodaki sanatsal üretimin alıcısı konumundan vericisi konumuna dönüştürerek,  daha üretken olmalarına imkan vermek.

9-            Oyunlarda izleyicilerin iletişimi ile sürüklenebilecek bir aksiyon yaratmak ve seyirciyi oyuna katarak, oyuncu konumuna sokmak, oyuncuyu da sahnedeki oyunun seyircisi olabilecek konumda tutmak.

10- Oyunları hazırlarken özellikle çocukların yaş grupları dikkate alınacak, onlarla iletişimi mümkün kuracak doğaçlamalara imkan verecek bir rejiye özen gösterilecektir.

11- Çan hedef kitlesinin sosyal ve kültürel özelliklerine azami dikkati göstererek oyunları hazırlayacak, hiç bir şekilde özellikle küçük seyircilerin sosyal gelişimlerine zarar verecek gösterimlerde bulunmayacaktır.

 İSTATİSTİKİ VERİLER

25 YILIN (1984 -2009 YILLARI ARASI) GENEL İSTATİSTİK DURUMU