EKİP, Oyun Sonu'nu Mekan ARTI yararına oynuyor (1/20/2011)
Bu sezon, İstanbul Harbiye’de yeni bir gösteri sanatları mekânı açıldı. Tiyatro Artı, eski bir oto garajını aldı ve çağdaş bir sanat mekânına dönüştürdü, adını da Mekan.ARTI koydu.
İşte biz de EKİP olarak çorbada tuzumuz bulunsun istedik ve Ocak ayındaki bir oyunumuzu Tiyatro Artı’nın bu cesur girişimine destek olmak amacıyla oynamaya karar verdik.
Oyun Sonu’nun 24 Ocak Pazartesi akşamki sahnelemesini Mekân.ARTI’ya destek olmak için oynuyoruz. Hepinizi bekliyoruz.
ÇEVİREN: Genco Erkal çevirisi esas alınarak Uğur Ün, Abet Limnn ve Berent Enç - Herman Sarıyan çevirileri ile Samuel Beckett’in orijinal İngilizce metninden yararlanılmıştır.
Yöneten: Cem Uslu Dramaturg: Ayça Seymen Şimşek Dekor, Işık, Kostüm, Makyaj: EKİP Afiş, Broşür: Altan Sinan Cebecigil
Oynayanlar: HAMM: Cem Uslu CLOV: Simel Aksünger NAGG: Murat Engiz NELL: Ayşegül Uraz
* * * * *
Nobel ödüllü yazar Samuel Beckett’in 1957 tarihli başyapıtı olan Oyun Sonu, bilinmeyen bir felaketin sonrasında, zamansız ve mekânsız bir evrende geçer. Uzam, dört duvarla çevrili ve dışarı bakan iki küçük pencereyle mutfağa açılan tek bir kapıya sahip köhne bir odadan ibarettir. Odanın tam ortasında, derme çatma bir tekerlekli sandalyede oturan Hamm, yürüyemez ve göremez. Uşağı Clov ise oturamaz. Hamm’in anne babası Nell ve Nagg ise bacaklarını yitirmiş olarak birer çöp tenekesinde yaşamaktadırlar. Bu dört kişinin aralarındaki ilişki sevgiye değil; çoğunlukla nefret, tiksinti, alışkanlık ve belki acımaya dayanır. Sonunda, oyun sonu geldiğinde, aslında hiçbir şeyin sonu gelmemiştir.
Yazar olmak ister misiniz?
Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...