2003 yili Ekim ayinda toplanan 32. UNESCO Genel Kurulu’nda kabul edilen “Somut Olmayan Kültürel Mirasin Korunmasi Sözlesmesi”, her ülkenin kendi somut olmayan kültürel mirasini korumasini, gelistirmesini ve basta egitim ve iletisim kurumlari olmak üzere, bütün kültür aktarim alan ve süreçlerinde degerlendirmesini ön görüyor. Anilan sözlesmede bes alt baslikta tanimlanan somut olmayan kültürel mirasin ikinci maddesini “Gösteri Sanatlari” olusturuyor. Bu madde kapsaminda yer alan Türk gölge oyunu Karagöz’ün Türk kültürü içinde son derece önemli ve ayricalikli bir yeri var. Karagöz’ün, Osmanli devleti içindeki birçok kentte yüzyillar boyunca ilgi uyandiran bir tiyatro sanati olmasi ve çok genis bir alana yayilmasi, bu sanatin günümüzde yasadigi ortam ve alanlarin belirlenmesinin, korunmasi gereken somut olmayan kültürel miras olarak gündemde tutulmasinin ve UNESCO tarafindan hazirlanan “Insanligin Sözlü ve Somut Olmayan Baseserler Listesi”ne kazandirilmasinin gerekliligini ortaya koyuyor.

Merkez; Prof. Dr. Ilhan Basgöz, Prof. Dr. Özdemir Nutku, T. Sait Halman, Hilmi Yavuz, Orhan Kurt, Fikret Terzi, Panos Kapetanidis, Levent Kazak, Ezel Akay gibi seçkin bilim ve sanat insanlariyla dünyada ve Türkiye’deki “Karagöz” birikimini “Yasayan Karagöz” basligi altinda tartismaya açiyor.

Türkiye’de ilk uluslararasi Karagöz sempozyumunu düzenleyen Merkez, bu çalismalarin ayni zamanda UNESCO’nun “Insanligin Sözlü ve Somut Olmayan Kültürel Miras Baseserleri” listesine, Karagöz’ün de alinmasi yönündeki çalismalara hiz kazandiracagi inancini tasiyor.