---------------

Radikal gazetesinin mesruiyeti belli olmayan taraftarliginin manset diline yansiyarak kendi gibi düsünmeyenler üzerinde ürettigi siddeti, yokediciligi kiniyoruz.

Radikalgenç ekinin 2. sayisinin kapak yazisinda kullanilan Haluk Bilginer adinin s.19’daki Haluk Bilginer’i elestiren yaziyla ayni anda çikmasi üzerine bu yaziyi yazmak zorunda kaldik.

19. sayfadaki yazida Haluk Bilginer ’e atfedilen “ötekilestirme” suçlamasini kabul etmek elbette mümkün degil. Anilan yazi bir ögrenci “malumat-furusluguyla” kaleme alindigindan dikkat edilesi bir tarafi yok. Çünkü yazi sahibinin ne Haluk Bilginer’in söylesisini ne de geçen hafta Türkiye’de bulunan Peter Brook’un gazetelerde yayinlanan söylesilerini bile okumadigi yazisinda oldukça net anlasiliyor. Serhat Erekinci’nin, yazisini yayimlayan Radikal gazetesinin Peter Brook’la yaptigi söylesiyi dikkatle okumasini öneririz.

Serhat Erekinci’ nin yazisindaki “ötekilestirme” bakalim aslinda nasil oluyormus? Radikal gazetesi kamuyu bilgilendirme olanagina sahip olma gücünü “kötüye” kullanarak, kisilik haklarini yerle bir edip Haluk BILGINER’i kamuoyu önünde küçük düsürücü bir “mansetle” okuyucu karsisina çikmistir 30 Mayis 2006 günü. Eger bir ötekilestirme, bireyi tecrit var ise bu durum Serhat Erekinci’nin yazisinda “olmayan bir göndermeyi isaret etmekle göstermeye çalistigi gibi” degil, radikal gazetesinin ekinde Haluk Bilginer’e yaptigi gibi olur.

Manset aynen söyle: ATINALI HALUK BILGINER SON DÜNYAYI BEGENIR MI?

Bu ne mene bir dile getiristir? Bu nasil bir dil kullanimidir? Bu okudugunu ne biçim bir yanlis anlamadir? Haluk Bilginer’le son dünyanin ne alakasi vardir? Bu ne türden bir herzedir?

Hem bizim ve hem de kamuoyunun bildigi kadariyla Haluk Bilginer’in adinda Atinali diye bir sifat yoktur. Genç Radikal Haluk Bilginer’i böyle tanimlayarak kendi “küçültücü”, “hegomonik”, “baskici” dilini ortaya koymustur. Ayrica bunu bir baska tiyatronun reklaminda kullanarak Haluk Bilginer’i “insanliktan çikartip” “metalastirmis”, reklam nesnesine dönüstürmüstür. Ne aci bir durumdur ki “magazinin dilinden” medet uman marjinal- radikal bir gençligimiz ve onlarin “pispisina” avuç açmis tiyatrolarimiz var. Bu utangaç ama küstah magazin dilini kullanirken hiç mi utanmadiniz ey gençler!

Radikal gazetesine, tv dizisi çözümlemelerinde yaptigi gibi, Radikal Genç Dergi mansetindeki dil kullanimini da “Lacan”ci, “Derrida”ci bilgiyle çözümlemesini salik veririz! Modern olmadan postmodern olanlar, deger olamadan degeri parodilestirmeyi ne güzel ögrenmisler. Alkislar sizin için ey genç radikaller.

Radikal’in yok edici küçültücü dilini ve tavrini kiniyor, saglikli bir bakis açisi gelistirecek bir yayimcilik diliyoruz.

Bundan böyle Haluk Bilginer’in bu türden bir siddetle, terörle karsilasmasini önlemek amaciyla yazilarimiza ve bu tür açiklamalarimiza oyun atölyesi imzasi koyacagimizi size ve kamuoyuna duyururuz.

oyun atölyesi