Grup Hakkında:

2005 yılı Şubat ayında kurulan Timis Oyuncuları Vaclav Havel'in "Bildirim" , 2006 yılında ise Aristophanes'in "Barış" adlı oyunundan uyarladıkları "Aristophanes'in Barış" ile seyirci karşısına çıktı.Bu sürecin sonunda grupta mezun olanların sayısının artmasıyla birlikte mezun tiyatrosu oluşması fikri de ortaya çıkmış oldu. Bu fikir hem mezun oluşumu için iyi bir başlangıç hem de yeni oyuncuları bünyesine alan Timis Oyuncuları'na deneyim aktarımı açısından önemli bir yerde durmaktaydı.

Daha sonra mezun oluşumuna katılan oyuncularla birlikte bu fikir somut olarak hayata geçirildi. İTÜ Timis Oyuncularında tiyatro yapan ve daha önce İTÜ Tiyatro Kulübü altında tiyatro yapmış olan 6 kişinin bir araya gelmesiyle başlayan süreç Timis Oyuncuları Mezun Grubu oluşumunu gerçekleştirmiştir.

Bu amaçla grupta okuma çalışmaları ve bu çalışmalarla beslenen sahne üstü denemeleri yapıldı. Bu anlamda ilk önemli girişim, absürd okumaların sonrasında çalışılan absürd oyunculuk doğaçlamalarıydı. Bu çalışmalarla oluşan pratikler neticesinde absürd bir metin oluşturulmaya çalışıldı. Ancak grubun absürd pratiğinin eksikliği absürd metin oluşturma sürecinin ertelenmesi kararını vermesine sebep oldu. Bu karar ise grubu absürd klasiklerden olan "Kel Şarkıcı" oyunuyla buluşturdu.

Mezun olmanın ve hayatın eleştirdiği yönünde bulunmanın vermiş olduğu rahatsızlıkla tiyatro yapan grup duyduğu rahatsızlıkla ve hatta vicdan azabıyla sürekli kendini kaygılı ve sorgular bir biçimde tutmayı hiç aklından çıkartmamaya çalışıyor. Umarız hiç bir zaman rahatlamaz ve dahil olmayız.

Oyun Hakkında:

Oyun yarattığı karakterlerle yaşadığımız sürecin kendi içerisinde sıkışmış olan insanlarını konu alıyor. Yazar oyunda var ettiği karakterleri tüm yaratımsal ve algısal olgularını çökeltmiştir. Çünkü günümüz insanının sahip olduğu iletişim mekanizmalarıyla iletişememektedir. Dil ve tüm duyu organları artık anlamsızdır. İnsan eliyle geliştirilen ve var olan tüm teknolojik gelişmelerin günümüz dünyasında insanları daha da yalnızlaştırması acı bir gerçektir. Artık insan bırakın toplumsal olmayı birey olarak da var olamamaktadır.

Oyundaki karakterler artık kendilerini yaşamıyor;sadece toplumsal algının var ettiği koşullarda kendilerini maskeleyerek var edebiliyorlar. Ne kadar çok özgürleşseler o kadar çok batağa batmaktadırlar. Çünkü kurdukları ve kabul ettikleri dünya anlamsız ve bir o kadar da insan dışıdır. Ve tüm bu sorunların gerçek kaynağı ne yazık ki dönüp dolaşıp insan�a gelmektedir.

Oyunda Smith ve Martin ailesi kendi yarattıkları alanda örf ve adetlerine sıkı sıkıya sadıktır, yaratılan bu toplumsal dünyada bir çok anlamsız olguları ve geleneklerini devam ettirirler. Artık tüm var olma süreçleri başkalarının takdiri üstünedir, diğer var olan yapının kendilerini var etmesi onların da varlığını oluşturuyordu. Yani kendilerini var eden kendileri değil, toplumsal statüler olmuştur. Bu noktada kurulan dil de anlamını yitirmiştir. Tüm oluşan ilişkiler yüzeysel ve göstermeliktir. Bay Martin ile Bayan Martin bile birbirine yabancıdır. Karı-koca olmaları önemsizdir, çünkü kim oldukları önemli değildir. Çünkü tüm ilişkiler aynı sıradanlıktadır. 

Evin hizmetkarı da aynı şekilde kendine yer edinememiştir. Ne kadar alt sınıftan biri olsa da kendini üst sınıfın örf ve adetlerine adapte etme yolundadır. Fakat statükosu onu değiştirmese de, o kendini devam eden aynı argümanlarla yinelemektedir.

İtfaiye Şefi ise oyunda iletişim kurmaya çalışsa da, onun genel olarak sistemin mantık kurallarını olduğu gibi sorgulamadan kabul ettiğini görüyoruz. O da bu oyunda diğerleri gibi var olan yapay dünyada varlığını sürdürmektedir. Kendi başına dertleri vardır. Fakat dertlerini dinleyecek kimse yoktur.

Yazar: Eugéne IONESCO
Çeviren: Hasan Anamur
Reji: Ozan Erbak
Oyuncular:
Burcu Büyükakkaş ---- Bayan Smith
Sinan Dodanlıoğlu ---- Bay Martin
Ozan Erbak ---- Uşak
Nagihan Gürkan ---- Bayan Martin
Selçuk Mert ---- Bay Smith
Didem Özalp ---- İtfaiye Şefi
Prodüksiyon Sorumluları: Nagihan Gürkan, Burcu Büyükakkaş
Dramaturji: Tüm Kadro
Teknik Ekip: Selçuk Mert,Ozan Erbak,H.İbrahim Kısakesen
Ses-Işık-Uygulama: H.İbrahim Kısakesen
Afi? Tasarım:Sinan Dodanlıoğlu-Osman Çolakoğlu
Ses Tasarım: Uğur Levent Kavcoğlu