| | Tiyatro Kursu | Şirket Tiyatrosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | Ana Sayfa | Hakkımızda | Yazılar | Haberler | Yazarlar | Tiyatro Oyunları | Tiyatro Grupları | Sanatçılar | Kaynak | Duyuru Panosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Yazar ve Çocuk Erdinç Yapan 
(sahne: bir kitap evi bir masa üzeri kitaplarla dolu) YAZAR: 40 lı yaşlarda, iyi giyimli. ÇOCUK: 15 yaşında yüzü sivilceli, zeki görünümlü ve üzerinde tercihen lise üniforması Yazmak nedir diye sordu kocaman bakan gözleriyle… “Bir kurtuluş” dedi, elinde kalemiyle son kitabını soruyu soran çocuk için imzalayan yazar. Ne çeşit bir kurtuluş bahsettiğiniz, somut dünyanın sıkıntıları mı? Yoksa hayal gücünüzü cendere altına alan parmaklıklardan mı kaçıyorsunuz? İşte o son laftan sonra kafasını kaldırıp baktı çocuğun sivilcelerle örtülü ergen yüzüne. Lise son sınıfa giden ve felsefe kitaplarını dünya klasiklerine yeğ tutan bir yeni yetmeye bakıyordu. Anlamadım, yani sizce ben kendi ördüğüm dünyanın esiri miyim bay…? İsmim Recep ve cevabım evet, siz yazarlar dünyaya herkesten farklı baktığını düşünen kaçık bir kalabalıksınız, aslında pek çoğunuz birey olamayacak kadar güdülü, tıpkı bir koyun gibi. Ne zamanki yayıncısı yani çobanı haydi yeni bir kitap lazım aç okurlara der, o zaman elinize kalem alıp düşersiniz yollara ya da kırlara vurusunuz kendinizi içinizdeki koyunun otlatılması arzusudur aslında dizginleyemediğiniz. Yazarlar hakkındaki analizinize hayran kaldım ancak o koyunların bazıları insanların hayatını değiştiren işlere imza attılar. Mesela…. Eskilerden örnek verecekseniz çok sayın yazar, bu tasaya hiç düşmeyin derim. Çünkü son yirmi yıldır dünyaya damgasını vurmuş yazarların hepsi anlamsız ve dünyadan kopuk şeyler yazan adamlar. Büyük film şirketleri de bunları sinemaya döküp koyunların yünlerini ve sütünü satıyor. Koyun örneğinizin rahatsız edici olduğunu itiraf etmek zorundayım ve bir lise talebesi için fazla sert bir tarzınız var küçük bey. Okuduklarım hayatı olduğu gibi kabul etmemi engelliyor çok sevgili yazar. Çünkü her verileni kabul edersek haplanmış kazlar gibi dolaşırız sokaklarda. Konuya dair verdiğiniz örnekler ile burasını hayvanat bahçesine çevirdiniz. Böyle saçma espriler yaparak popüleritienizi koruduğunuzu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Sahip olduğunuz gazetenin köşesi ya da senaryosunu yazdığınız bol reytingli dizilerde sizi kalıcı kılmayacaktır. Kalıcı olmak için yaşamanız gerekli çıkıp nefes almanız sokaktaki çöpleri köylerdeki tezeği görmeniz gerekli. Arkadaşınızın kanayan elinden kan bulaşmalı üzerinize, yemek için aldığınız ekmeği paylaşmalısınız sokaktaki yaşlı kadınla. Yazmanız için kaleminizin nefes alması, konuşması, düşünmesi gereklidir. Eskilerden kalma büyük yazarlara atıf yaparak yaşayamazsınız çok sayın yazar. Siz ortaya yeni ne koyuyorsunuz sizin hayat yoluna eklemek istediğiniz taşın rengi ne ya büyüklüğü peki ya ağırlığı. Peki bu taşı koyarken ne düşünüyorsunuz, takılıp düşmeli mi insanlar yoksa sadece ezip geçmeli mi o taşı. Süslü hayatlarınızı daha da süsleyerek satarak sonunda kendinizi çıkmaz bir sokakta bulduğunuzda ne diyeceksiniz vicdanınıza. Alkolden ya da uyuşturucudan dumanlanmış kafanız hangi nüansları yakalayacak hayattan. Ne vermek istiyorsunuz bu son kitabınızla bize? Geçmiş yazarlardan farklı ne verdiniz? Neden herkes geçmişte? Neden herkes geçmişi geleceği taşıma derdinde? Neden bugün yaşayanların yazıtları kalmıyor geleceğe? Söz uçar belki yazı kalır. Ama kağıtlara karalanan her söz, Uçup giden sözlerden daha ağır ve kalıcı olamıyor bazen. Yazar gencin sözünü bitirmesini bekledikten sonra ayağa kalktı: Sen genç adam yargıların ve bakışın sadece tek bir doğruya ait ve senin doğrun eskiler tarafından söylenmiş sözleri baz alarak yazılmış kitaplardan devşirdiğin kelimelerden oluşuyor. Ben de geleceğe bu günü taşımak istiyorum ama bana bunları söyleyen sen bile eski filozofların kitaplarıyla doldurduğun beyninin ürettiği kelimeleri söylüyorsun bana. Sözler şekillendirecek geleceği, geçmişi yakmak değil ama biraz küllenmesine izin vermek gerek belki. Belki bugüne bakarsa gözlerimiz ve kalbimiz yarına taşıyacak şeyler bulabilir hislerimiz….. Erdinç Yapan Yazarın Tüm Yazıları Paylaş  Tweet
levent ali gül - ( 11/21/2007 ) bu memleket böyledir işte kimi dinlersen haklıdır.herkes kendi ekseninde düşündüklerinin dogru olduguna inanir.bu gerçegi bizlere hatırlattıgınız için teşekkürler... sefiller - ( 11/22/2007 ) bu at gozlugu takanlar kadar kapalı olmayan iki insanın evet insanını dogal konuşması bence buda iyi |
Tiyatro Kursu Başlıyor! 19 Kasım'dan itibaren her SALI Kadıköy'de! Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!  Duyuru Panosu!
Son Eklenen Tiyatro Oyunları
Güncel Yazılar
Yazar olmak ister misiniz? Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
Güncel Haberler
Tiyatro Dünyası'nı takip Edin 
|
.. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
