| | Tiyatro Kursu | Şirket Tiyatrosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | Ana Sayfa | Hakkımızda | Yazılar | Haberler | Yazarlar | Tiyatro Oyunları | Tiyatro Grupları | Sanatçılar | Kaynak | Duyuru Panosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Burçak Çöllü'yü Henüz Tanımıyorsunuz... Recep Ali Aksoylu 
Burçak Çöllü’yü tanıyanlar, sanat dünyası dışında, İslampaşa’dan akrabası olanlarla sınırlı şimdilik. Şimdilik diyorum, zira önümüzdeki yıllarda bir şekilde geniş kitlelerin tanıyacağı çok yönlü genç bir sanatçı O.  Liseyi, ITÜ Türk Müziği Devlet Konservatuarında okudu. Sonra da konservatuarın “Komposizyon” bölümüne devam etti. Besteci ve kompozitor olarak eserleri AKM’de, Şehir Tiyatrolarında, farklı tiyatrolarda çalınıyor, seslendiriliyor. Ama O, ta ilkokul yıllarından beynine işlenmiş tiyatro virüsünün etkisiyle bir yandan da tiyatrolarda rol alıyor, oyun müzikleri yapıyor derken bu kez sezonun son ayında tiyatro izleyicilerinin karşısına oyun yazarı ve yönetmen olarak çıktı. Bu yazımda sizlere Humruk yeğeni genç sanatçı bu Burçak’ı takdim etmek istiyorum. Burçak Çöllü’nün anneannesi rahmetli doktor Yusuf’un ilk çocuğudur. Milli Eğitimci Yakup Özkan ve diğer Özkan kardeşlerin büyük ablaları olan Rıfkıye, çok küçük yaşta okumak için gurbete gidince ve de çok seyrek memlekete gelebildiklerinden, Rize’de akrabaları dışında doğal olarak O’nu, çocuklarını, torunlarını tanıyanı da az. Ama torun Burçak, birkaç yıla kalmaz bugün tanındığı sanat çevrelerinin dışında anneannesinin memleketinde de tanınır hale gelecektir. Benzer durumda olan Rize kökenli bir çok siyasetçi ve ünlüyü de önceleri tanımıyorduk. Örneğin Sayın Mesut Yılmaz’ı, Özal’ın ANAP’ı kurmasından sonra tanıdık. Tarkan’ı yıldızı parlayınca röportajlarından Rizeli olduğunu öğrendik. Hatta Rize’deki ilk konserinde bir fotoğraf çektirmeme mevzuundan hareketle İkizdere Askerlik Şubesince askere alınma girişimiyle konumunu daha da net öğrenmiştik. Humruk kökenli bir diğer ünlü Erol Evgin de, Çiğdem Talu – Melih Kibar beraberliğiyle yıldız olduğu dönemde ilk kez Rize’ye gelmişti. O zaman Yusuf Tiryaki’nin yeğeni olduğunu öğrenmiştik. Siyasette, sporda, sanatta bu örnekleri çoğaltmak mümkün, hepsi bizim gururumuz. Burçak Çöllü de Humruk yeğeni olarak gurur duymaya başladığımız gerçek bir sanatçı.  Antalya' da doğdu. Her çocuk gibi O da ablası Başak’la evde annesine bitmek bilmeyen temsillerle tiyatral yanını sergiledi durdu. Bu ev temsilleri ona, ilk okula devam ederken, Antalya Belediye Tiyatrosu' nun yaz okulunda tiyatroyla tanışmasını sağladı. Bu arada aldığı keman eğitimi, sonraki yıllarda hep ikilem yaşamasına, müzikle tiyatro arasında gidip gelmelerine neden oldu. Hatta bir dönem bu ikilem, “konservatuarda ben yanlış bölümde mi okuyorum ?” sorusuna kadar bile vardı. Nitekim, konservatuarı henüz yarılamıştı ki, özel tiyatro eğitimi almaya karar verdi. Benim o günlerde merak ettiğim, konservatuar, uzak doğu sporları, çalışma hayatı ve diğer hobileri yanında bu eğitime de nasıl zaman yaratabileceği idi. Çünkü, Mef Eğitim Kurumlarının yayıncılık şirketi Mef Yayıncılıkta Felsefe Bölümü Yayın Kurulu Üyesine asistanlık yapıyordu. Yanı, daha 20’sine varmadan profesyonel sayılabilecek bir işi de vardı. O’nu bu döneminde tanıdım. Cevheri belliydi. Bugünkü sanatçı kimliğinden, kendisini yazmama neden olan ilk oyunu LYDİA’dan da önce, bu dönemini öncelikle paylaşmak istiyorum. Tiyatro ve müzik dünyası artık O’nu tanıyor ama, onların da bilmediği yönü; MEF ÖSS Yayınları Yayın Kurulundaki performansıdır. 2005’de MEF Eğitim Kurumları bünyesinde bir gençlik gazetesi çıkarmaya karar verdik. Türkiye genelinde lise öğrencileri için, içerisinde “ders” olmayan bir gazete. Dergi değil. Uzun bir hazırlık süreci, fizibiliteler, uzman katkıları, müthiş bir içerik derken 3 prova sayısı bastık. Gazete profesyonellerin kontrolünde ama ağırlıklı Mef Dershaneleri öğrencileri veya Mef Dershanelerinden üniversiteye geçmiş gençlerin omuzlarında olacaktı. Çünkü amacımız, lise gençliğini en iyi anlayacak, onlarla en sıcak iletişimi kurabilecek bir mecra oluşturmaktı. Burçak, liseden sonra da konservatuarda okuyacağından dershaneye gelenler arasında yoktu ama daha önceden yazdığı birkaç hikayeyi, denemeyi benden değerlendirmemi istediğinde, kaleminin farkına varmış ve ona bu gazetede bir köşe ayarlamıştım. Ana sponsorumuz olacak banka projeden çekilince, Burçak’ın yazarlığı da provalarda kaldı. Ama hemen ardından Burçak’ı bu kez ÖSS Yayın Kurulumuza part-time felsefe asistanı olarak göreve başlattım. Yayın Kurulumuzu MEF’in en kıdemli öğretmenlerinden oluşturmuş, sonrasında da oluşturduğumuz yayınlarla zaten tüm eğitim camiasının takdirlerini kazanmıştık. Diğer derslere nazaran Felsefe zümresinin yayın içeriği daha uzun metinler içeriyordu. Karakteri gereği bu zümrenin dili de ağırdı. Bölüm Başkanımız Necla Kaya, çok donanımlı bir öğretmendi ama lise öğrencilerinin felsefe zümremizin yazı dilini nasıl buldukları konusunda tereddütlerim vardı. Bilgileri olmadan felsefe bölümünün bazı dergi ve test metinlerini yorumlaması için Burçak’a verdim. Ertesi gün okuluna giderken akranlarının düzeyine uygun olarak kırmızı ile yer yer işaretlemeler, eklemeler yaptığı metinleri iade etti. Necla Kaya Öğretmenim, Burçak’ın yorum ve eleştirilerinden çok etkilendi. Tanışmak istedi. Ertesi gün takribi bir saat kadar sohbet ettiler. Sonra Sevgili Necla öğretmenim, “hocam, bir formül bulsanız da bizim zümrenin tüm materyalini baskı öncesi bir kez de Burçak okusa” dedi. Burçak, okul saatleri uyduğu sürece yayınevimize gelerek veya evden değerlendirmelerini yaparak aramıza katılmış oldu. Bu sayede yine hep hayal ettiği bir düşünü gerçekleştirmiş olacaktı; kazandıklarıyla (ilk maddi kazancı) yaz döneminde bir ay süreyle Avrupa’yı İnterRail olarak dolaşacaktı. Burçak Çöllü, 8 yıllık ilköğretim sonrası ITÜ Türk Müziği Devlet Konservatuar’ının Çalgı Bölümü'ne viyola öğrencisi olarak girdi. İlköğretim döneminde kendi yazdığı oyunlara müzik denemeleri yapan, sahneye koyan Burçak, İstanbul’daki ilk yıllarında adeta tiyatroyu unuttu. Üniversitede, Kompozisyon öğrencisi iken izlediği Ragip Yavuz' un yönettiği Ferhat ile Şirin, O’nun tiyatroyu tekrar gündemine almasına neden oldu. Oyunda Mehmene Banu rolünü oynayan Sevil Akı'ya olan hayranlığı "Mehmene" projesini geliştirmesine vesile oldu. 2006’da Tiyatro Açıkça’da profesyonel oyunculuk eğitimleri almaya başladı ama daha ikinci ayında bütçe problemi yaşamaya başlayınca, tiyatro yönetiminin isabetli bir teklifi önünü büsbütün açtı. Oyunculuk eğitimi için ödeme yapmayacak ama bunun karşılığında “Düdükçülerle Fırçacıların Savaşı (Aziz Nesin-Sertaç Ayvaz) oyununun müziklerini yapacaktı. İlk profesyonel sahne müzisyenliği böylece başlamış oldu. Artık ilgi alanının başında tiyatro müzikleri ve müzisyenleri geliyordu. Çoğunu yakından tanıma olanağını buldu ama en çok Çiğdem Erken' den etkilendi. Bir yandan konservatuar eğitimine devam eden Burçak’ı 2007 yılında müziklerini de yazdığı Midirfillik isimli komedide oyuncu olarak da izledik, alkışladık.  Sonraki yıllarda da Tiyatro Açıkça'da, İBB Şehir Tiyatroları'nda, Yeditepe Üniversitesi'nde ve çeşitli tiyatrolarda oyun ve dans müziği yazdı, icra etti, müzik direktörlüğü yaptı. Kısa filmler ve belgeseller için müzik hazırladı, seslendirme çalışmalarında bulundu. Açıkça Eğitim & Sanat' ta müzik atölyesini yürüttü, oyuncular ve oyuncu adaylarıyla müzik çalışmaları yaptı. Orkestra Açıkça'yı kurdu. Sonra "Uçurtmanın Kuyruğu" isimli oyun için müzik yazarak İstanbul Yeni Sahne Ekibi’ne katıldı. Şimdi bu iki tiyatronun müzik direktörlüğü görevini sürdürüyor, oyunlar ve televizyon programları için müzik yazıyor, ders veriyor ve grubu Buta'yla müzik çalışmalarını sürdürüyor. Burçak’ın son yıllardaki bu hızlı gelişimini yakından izleyebilmem mümkün olamadığından son yıllardaki performansını; metnini yazıp, müziklerini de yapıp yönettiği ilk oyunu olan LYDİA’nin ilk gösterimini izledikten sonra kahvelerimizi yudumlarken kendinden dinledim. Lydia’nin prömiyerine katılan tiyatro dünyasının tanınmış simalarının Burçak için “aldığı müzik eğitimini fevkalade değerlendirerek tiyatro ile birleştirme başarısını gösterdiğinden Türk Tiyatro Dünyasının büyük bir kabiliyet kazandığı” yolundaki sözlerinden açıkçası gurur duydum. Sanatla bir nebzeye kadar ancak haşır neşir olabildiğimden, sanatsal açıdan olmasa da hem LYDİA’yı bir tiyatro izleyicisi olarak aktarmak, hem de Burçak’ı Rize’de organizasyon düzenleyen dostlara, sanatseverlere tanıştırmak için hemen o an, bu satırları yazmaya karar verdim. Burçak, Lydia’nın hikayesini Heredot’un tarih kitabının sayfaları arasından çıkarmış. Heredot Lydia uygarlığını anlatırken Kral Kandaules’in karısı lydia’yı asker Gyges’e izlettirmesini anlatır, Burçak’da bu noktayı baz alarak yazıp ve müziklerini de yaptığı "LYDIA – TUZLA BUZ" adli oyunuyla tiyatro severlerle ilk kez yönetmen olarak buluştu. Daha önce çok sahne almıştı ama bu kez çok farklıydı ve bu nedenle de bu kez çok heyecanlıydı. Oyuna gelince…. Lydia ile izleyici, hayatı boyunca içinde saklandığı fildişi kulesi yıkılan bir kadının, tatminsizlik ve ahlaksızlığın sıradan kabul edildiği dış dünyayla acı dolu yüzleşmesine tanıklık ediyor. Zengin bir ailenin etrafındaki ikiyüzlülüğe tahammül edemeyen, içine kapanık tek çocuğu olan Lydia, tanıştığı genç iş adamı Kandaules’te aradığı dürüstlüğü, doğallığı bulunca saplantılı bir aşkla bağlanır ve evlenir. Fakat, Lydia'nın varlığı karşısında bir değersizlik duygusuna kapılan Kandaules, asistanı olan Gyges’ i kullanarak Lydia’nın özenle koruduğu mahremiyetini tuzla buz eder. Oyunun adı olan “Tuzla Buz” da buradan gelir. Burçak Çöllü, Lydia Uygarlığı'nın parayı icat eden devlet olmasından yola çıkarak, günümüzün para odaklı güç dünyasına gönderme yaparak kapitalizmin insan karakteri üzerindeki etkisini oyunda ele alıyor. Çok tüketmek, çabuk tüketmek, tatminsizlik, bağlılık-sadakat kavramının zayıflaması, her şeyin daha kolay vazgeçilir olması, iş dünyasında insanların risk ve baskı altında yaşamaya alışması, sürekli kendini kanıtlama mecburiyeti, başarıya-zenginliğe giden her yolun mübah olması gibi etmenlerle yeniden şekillenen “modern insan” karakteri oyunda üstü kapalı olarak seyirciye başarıyla sunuluyor. Ara verilmeyen oyunu keyifle izledim. Akıcı bir oyun; bunda metnin yeterliliği, oyuncuların doğallığı, özellikle baş kadın oyuncunun sürükleyici performansı, dans ve müziklerin oyuna ivme kazandıracak denli bütünlüğü, dekor ve köstüm seçimi, ışığın kullanımı etkili oldu. Hayal-gerçek sahnelerinin geçişleri her zaman zordur ama Lydia’da bu da başarıyla sergilendi. Sevişme sahnesine geçilirken verilen aşırı ters ışıktan rahatsız olanlar olduysa da bence bu hem etkileyici, hem de oyunu tamamlaması açısından yerindeydi. Getirebileceğim eleştiri, oyuncuların seslerinin arka sıralardan rahat duyulup duyulmaması konusunda olabilir. Bu da teknik bir konu, muhtemelen ikinci oyundan itibaren aşılmıştır diye düşünüyorum. Bir de oyundaki ikinci kadını sesi dışında oyunda görebilmeyi birinci kadını nefeslendirmek açısından yazarın neden düşünmediğini merak ettim doğrusu. Ama bu bir tercih, oyun bir bütün ve bence başarılı, gelecek sezon seyredilmeye, davet edilmeye değer bir oyun. Tebrikler Burçak Çöllü… Seni alkışlamaya devam edeceğiz… Recep Ali Aksoylu raksoylu@gmail.com Yazarın Tüm Yazıları Paylaş  Tweet
|
Tiyatro Kursu Başlıyor! 19 Kasım'dan itibaren her SALI Kadıköy'de! Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!  Duyuru Panosu!
Son Eklenen Tiyatro Oyunları
Güncel Yazılar
Yazar olmak ister misiniz? Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
Güncel Haberler
Tiyatro Dünyası'nı takip Edin 
|
.. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
