| | Tiyatro Kursu | Şirket Tiyatrosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | Ana Sayfa | Hakkımızda | Yazılar | Haberler | Yazarlar | Tiyatro Oyunları | Tiyatro Grupları | Sanatçılar | Kaynak | Duyuru Panosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Tom, Dick ve Harry; mantık aramayın, gülmeye bakın Rengin Uz 
Bu sezon, Bahariye’deki eski Broadway Sineması’nda perde açan Tiyatro Ak’la Kara, vodvil ustası Ray Cooney ve oğlu Michael Cooney’in ‘Tom, Dick ve Harry’ oyununu sahneliyor. Ali Gökmen Altuğ’un sahneye koyduğu oyun, iki saat boyunca hayattan kopmak ve gülmek isteyen seyirciye hitap ediyor. Ray Cooney, en az ülkesi İngiltere kadar belki daha da fazla tanınır bizim seyircimiz tarafından. Komedi sahnelemek isteyen özel tiyatrolar, can simidine yapışır gibi Vodvil Tiyatrosu’nun ünlü yazarı Ray Cooney’in oyunlarına sarılırlar. Daha önce sahnelenmiş olması da fark etmez. Cooney oyunları güldürmeyi vaad eder ve sözünü tutar. Ray Cooney ile 80’li yıllarda Dormen Tiyatrosu’nda sahnelenen ‘Hangisi Karısı’ oyununda tanıştım. Çok güldüğümü hatırlıyorum zaten oyun da büyük sükse yapmıştı. Sonraki sezonlarda Kaç Baba Kaç ve İkinin Biri gibi Ray Cooney klasiklerini oynayan Haldun Dormen, İngiliz yazarı benimsememizde önemli rol oynadı. Vodvillerde, hızlı oyunculuk ve baş döndüren bir reji ön plandaydı, Haldun Dormen de tür durum komedilerinin ruhunu çok iyi yakalamıştı. Bu kez Türkiye’de ilk kez sahnelenen yeni bir Ray Cooney oyunu için düştük yollara. Okul yıllarından bu yana, 27 yıldır dostluklarını sürdüren Savaş Özdural ve Kerem Kobanbay, Bahariye’de bir tiyatro salonu açtı. Bugün, eski Broadway Sineması’nın yerinde şirin küçük bir tiyatro salonu var. Her ayrıntısına özenilmiş, yeni teknikle donatılmış, fuayesine eski ustaların oyun fotoğrafları asılmış sıcak ve samimi bir ortam. Kadıköy’e böyle bir tiyatro salonu kazandırdıkları için kutluyorum kendilerini. Yeni açılmış bir tiyatroya bir güldürü gerek diye düşünmüş olacaklar ki Ray Cooney ve oğlu Michael Cooney’in yazdıkları ‘Tom Dick ve Harry’yi repertuara almışlar. Özgür Özdural’ın dilimize çevirdiği oyunu, Haldun Dormen’in öğrencilerinden (yine onun süpervizörlüğünde) Ali Gökmen Altuğ’a teslim etmişler. Vodviller salt güldürmeyi amaçladığı, bir anlamda entrika komedisi oldukları için mantıklı bir konu falan aramayın. Her türlü şaşırtmaya, yinelemeye, rastlantıya, baş döndüren bir sahne trafiğine, abartılmış olaylar zincirine ve abartılmış oyun kişileri ile oyunculuklara hazırlıklı olun. Tom, Dick ve Harry’de, düğüm üstüne düğüm atılarak, sanki hiç çözülmeyecekmiş gibi hızla gelişen olaylar, finale gelindiğinde başında neler olmuştu da bu insanlar bu durumlara geldiler dedirtecek türden. Oyun, evlat edinme telaşı içindeki Tom ve Linda’nın mütevazı evinde geçiyor. Bir saat sonra Evlat Edinme Ajansı’ndan yetkili hanım gelecek, onların bu durum için uygun bir çift olup olmadıklarına karar verecek. Tom ve Linda açısından bir sorun yok da asıl sorun Tom’un baş belası iki erkek kardeşi. Genç çiftin üst katında yaşayan Dick, Tom’un karavanı ile içki ve sigara kaçırmakla kalmamış onları eve de taşımış. Yetmezmiş gibi karavana saklanan iki kaçak göçmen de eve sığınmış. Diğer kardeş Harry, çalıştığı hastaneden, bir torbaya doldurduğu ceset parçaları ile çıkagelmiş. İyi niyetten! Ceset parçalarını bahçeye gömecek, böylece değeri düşen evi Tom daha ucuza satın alabilecek. Polis kapıya dayandığında, yaşlı göçmen, Tom’un amcası, genç kız ise Tom’un karısı oluveriyor. Mecburiyetten! Ve bütün bu mantık dışı olaylar Linda’dan habersiz gelişiyor! Ajansın görevlendirdiği Bayan Potter geldiğinde ise Cooney oyunlarının baş döndüren trafiğinin en üst noktasına çıkılıyor. Çaresizlikten! Vodvil oyunculuğu Ray Cooney’in oğlu ile birlikte yazdığı Tom, Dick ve Harry, bana seyrettiğim diğer Cooney oyunları kadar eğlenceli gelmedi. Evet yine kapılar açılıyor, kapılar kapanıyor, kapılardan beklenmedik insanlar çıkıyor, bu insanlara olmadık yalanlar söyleniyor. Hatırlıyorum da Haldun Dormen ve Metin Serezli, ikili sahnelerinde, salondaki kahkaha duruncaya kadar beklerlerdi. Bu kez salonun kahkahadan kırıldığını söyleyemeyeceğim. Bence bu yönetmen ve oyunculardan değil metinden kaynaklanıyor. Konu tekdüze ve gereksiz yere fazla tekrar var. Cooney biraz çaptan düşmüş gibi! Ali Gökmen Altuğ elindeki teksti, vodvil kurallarına göre ince eleyerek sahneye koymuş. Sahne trafiğini tempoyu hiç düşürmeyecek şekilde ayarlamış, oyuncularını bu çok süratli sahne trafiğine göre motive etmiş. Oyunun patlama noktalarını çok iyi saptayarak, mizansenlerini ona göre vermiş. Bir anlamda, Haldun Dormen rejilerinin izini sürerek Tom Dick ve Harry’e ruh katmış. Ellerine sağlık. Cooney’in kahramanları, tüm vodvillerde olduğu gibi birer karakter olmaktan uzak, altı kalın çizgili, bol abartılı oyun kişileridir. Oyuncular da bu durum komedilerinde bulundukları durumu alabildiğine büyük jestlerle, mimiklerle abartırlar. Düşerler, kalkarlar, atlarlar, olmadık hareketler yaparlar…Tom’u canlandıran Savaş Özdural’ın yükü ağır.Bir yandan karısını diğer yandan tatlı kaçık kardeşlerini idare ediyor! Kan ter içinde kalıyor ama oyunun başından sonuna çizgisini bozmuyor, başarı grafiğini düşürmüyor. Finalde iyi bir vodvil oyuncusu alkışladık. Üç kağıtçı kardeş Dick’i Kerem Kobanbay oynuyor. O da tüm sevimliliği ile baş döndürücü hıza ayak uydurmuş. Saf hatta bazen saf kelimesi bile hafif kalan Harry’de Hakan Altuntaş var. Tüm abartılmışlığı içinde doğallığını koruduğu için akılda kalan bir oyunculuk sergiliyor. Ray Cooney oyunlarında mutlaka genç ve güzel bir veya birkaç kadın vardır. Bu rolü ‘Linda’ ile Ece Uslu üstlenmiş. Gözyaşlarını ekranda bırakıp sahnede güldürmek belli ki ona iyi gelmiş. Keyfini çıkartarak, doğal bir oyunculukla göz dolduruyor. Bayan Potter’da Nazan Diper’i çok sevdim. Nur Subaşı’nın rahatsızlığı nedeniyle kaçak göçmen rolünü Gazanfer Ündüz üstlenmiş. Beril Senvarol (göçmen genç kız), Mustafa Dinç (polis) ve Taylan Atlıhan’a (Boris) diyecek bir şey yok. Dekor tasarımını gerçekleştiren Mahsuni Yılmaz’a ise söyleyecek bir sözüm var, bu sezon seyrettiğim en zevksiz dekorlardan biri. Renk seçimleri, koyu kahverengi kapılar, aksesuarlar, plastik yeşillikler.…Bu tür bir komediye, daha sıcak, cıvıl cıvıl, insanın içini açacak, ferah bir dekor tasarımı yakışırdı. Başka Ray Cooney seyrettiyseniz Tom, Dick ve Harry biraz hafif gelebilir ama yine de Cooney ile özlem gidermek veya tanışmak için bir fırsat. Pazar günkü matineden en mutlu çıkan, tatil ödevi olarak bir oyun seyredip özetini yapması gereken 12 yaşındaki küçük arkadaşım Defne oldu. Oyun süresince yanımda bol bol güldü, çok eğlendi. Oyun sonrası yönetmen ve oyuncularla birlikte fotoğraf çektirdi. Kendisinden bu sıcak ilgiyi esirgemeyen Ali Gökmen Altuğ ve tüm ekibe çok teşekkürler. Reklamınızı en saf duygularıyla yapacak bir küçük hayranınız var artık. Zaten içimiz iyice karardı, bari tiyatroda yüzümüz gülsün...Yolunuz açık olsun Tom, Dick ve Harry, yolunuz açık olsun Tiyatro Ak’la Kara… Rengin Uz Yazarın Tüm Yazıları Paylaş  Tweet
|
Tiyatro Kursu Başlıyor! 19 Kasım'dan itibaren her SALI Kadıköy'de! Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!  Duyuru Panosu!
Son Eklenen Tiyatro Oyunları
Güncel Yazılar
Yazar olmak ister misiniz? Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
Güncel Haberler
Tiyatro Dünyası'nı takip Edin 
|
.. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
