| | Tiyatro Kursu | Şirket Tiyatrosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | Ana Sayfa | Hakkımızda | Yazılar | Haberler | Yazarlar | Tiyatro Oyunları | Tiyatro Grupları | Sanatçılar | Kaynak | Duyuru Panosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Çalıkuşu – Tiyatro Kedi İsmail Can Törtop 
Nihayet tiyatro sezonu başladı. Sezon beklediğimiz gibi coşkuyla başladı mı başlamadı mı tartışılır ancak oyunları incelediğim kadarıyla bu yıl bol bol güzel oyun seyredeceğiz diyebilirim.. Ben bu yıla damgasını vuracak oyunlardan birini izledim bile; Tiyatro Kedi’nin Çalıkuşu oyununu… Reşat Nuri’nin harikulade romanına yakışan güzellikte bir kurgu, reji ve oyunculuklarla sunulan oyun bu hafta sahnelere merhaba dedi.. Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim, ben oyunu çok beğendim. Bu tip oyunları genelde özel tiyatrolardan izleyemiyoruz; herhalde gişe kaygısı, kadronun büyüklüğüne dair sıkıntılar gibi sebepler etkili oluyor özel tiyatroların bu çekingenliğinde. Hele son dönemde, artık neredeyse iki oyundan birinin en fazla üç kişilik oyunlar olmaya başladığını düşünürsek ekibin nasıl bir işe imza attığı daha belirginleşiyor. Ancak Tiyatro Kedi bu kaygıların yersizliğini ispatlarcasına güzel bir oyun sahnelemiş. Reşat Nuri Güntekin’in en bilinen ve beğenilen eserlerinden biri olan Çalıkuşu’nun bu tiyatro versiyonunda öncelikle büyük alkışı hak edenler eseri oyunlaştıran İpek Kadılar Altıner ile yöneten Hakan Altıner. Üç farklı oyuncu ile Feride’yi canlandırmak oyunu zenginleştiren iyi bir fikir olmuş. Bu zengin malzeme oyunun genelinde başarılı bir şekilde kullanılıyor. Özellikle başında, bir oyuncu Feride’yi canlandırırken diğer oyuncuların da tamamlayıcı mimik ve jestleri ile sahneyi desteklemeleri çarpıcı bir başlangıca yol açıyor. Diğer yandan bu üç kişilik Feride, karakterin psikolojik gelişimi ya da değişimini de daha iyi yansıtıyor. Bir yanı hep çocuk kalan Feride bir yanıyla da yavaş yavaş olgunlaşıyor. Örneğin, bahçede ip atlarken gelen bir misafirden Kamran’ın kendisini aldattığını öğrenen Feride’nin, elindeki ipi çocukluğunu canlandıran Feride’ye vermesi onun neleri geride bıraktığını ortaya koyuyor. Hakan Bey, oyunu nakış nakış işlemiş, sahnede nereye baksanız, kimi takip etseniz ayrı bir duygu izleyebiliyorsunuz, gereksiz hiçbir şey bırakılmamış… Eserdeki birkaç ayrıntı teatral kurguyu sağlamak için göz ardı edilmiş ancak bu beni hiç rahatsız etmedi, zaten 2.5 saat süren oyunda bu tip detaylara girilseydi hem oyunun sonu gelmezdi hem de bir an bile seyircinin dikkatini düşürmeyen oyuna zarar verilebilirdi. Diğer bir yandan oyunun diline sadık kalınmış, dönemi ve roman havasını yansıtan, bolca Eski Türkçe kelimeli ve betimlemeli uslup ayrı bir keyif veriyor. 3 farklı oyuncu canlandırıyor Feride’yi; Dilek Aba Feride’nin çocuksu hallerini gösteriyor seyirciye, Elif Çakman Feride’nin çocukluk ve yetişkinlik arasındaki evrelerini canlandırıyor ve genel olarak hikayeyi anlatıyor seyirciye, Ebru Cündübeyoğlu ise Kamran’a olan aşkını unutmak için Anadolu’da köy köy, vilayet vilayet gezen Feride’ye hayat veriyor. Üç oyuncu da tadında, abartılardan arındırılmış, birbirine saygılı bir oyunculuk sergiliyorlar. Özellikle Elif Çakman vücudu ve sesi ile bence Feride’nin iskeletini oluşturuyor, kendisini dinlemek ve izlemek büyük keyif. Ayrıca hikayeyi anlattığı bölümlerde diğer Feride’lere ve sahnedeki oyuna yumuşak paslar veriyor. Feride’nin yanına aldığı kız çocuğu Munise’yi de canlandıran Dilek Aba gerek Feride’nin yerinde duramayan muzip hallerini gerekse Munise’nin heyecanlı, sevgi dolu, bir yandan acı çeken bir yandan umut dolu dünyasını başarıyla canlandırıyor. Ebru Cündübeyoğlu da olgun ve acı çeken bir Feride karakteri ortaya çıkarmış, oyun boyunca başarılı çizgisini koruyor. Tek tek her oyuncu üzerinde konuşmak doğru olmayacak çünkü oyunda başarılı bir takım çalışması sergileniyor. Oyunculuklar dengeli ve birbiriyle uyumlu. Dilek Türker, Tarık Papuççuoğlu gibi isimler oyunculuğun kalitesini epey yukarılara taşımış ve tüm ekip buna uyum göstermiş. Özellikle Dilek Türker sahnede sanki bir kitap gibi dopdolu... Canlandırdığı her karaktere ayrı ve başarılı bir yorum getirmiş.. Tarık Papuççuoğlu tatlı ihtiyar, Hayrullah Bey karakterini çok iyi veriyor. Ancak bir bölümde “şunun söylediğine bakın yahu” derken seyirciye dönerek oynamasını yadırgadım. Tarık Bey’in seyirci ile diyalog halinde oynamayı seven bir oyuncu olduğunu biliyorum ama bence bu oyun bunu istemiyor. Kamran rolünde izlediğimiz Atılgan Gümüş de görevini layıkıyla yapıyor. Perde arasında sahnedeki koltuğunda oturarak Feride’nin not defterini okumaya devam etmesi hem dikkat çekici bir detay olmuş, hem de Kamran’ın büyük bir merakla, bir çırpıda bu defteri okuduğu duygusunun da altını belirgin bir şekilde çizmiş.. Oyunun genelinde hüzünlü bir hava olmasına rağmen yer yer minik birkaç espri ile oyun renklendirilmek istenmiş. Bence doğru da düşünülmüş, ancak bu espriler beklenen reaksiyonu seyirciden alamadı. Bunun sebeplerinden biri seyircinin espriyi beklemiyor olması, yani süren hüznün devam edeceğini beklemesi ve espri olarak söylenen bir sözü de ciddiye alması; diğeri de ekibin espriyi gereken şekilde belirgin yapmaması. Bu minik nüansların, oyunun genel tavrında olan denge ve sadeliği bozmadan parlatılması yerinde olabilir. Oyunda dekor olarak fonda sarkan, üzerinde bir ağacın dalları ve bazı fotoğraflar olan perdeler kullanılmış, böylelikle sahnenin neredeyse tamamı oyunculara bırakılmış. Oyuncular bu alanı o kadar dolu dolu ve yerinde kullanıyorlar ki bence ağır bir dekor olsaydı aldığım haz daha az olurdu. Sahnenin arka tarafında Feride’nin sallandığı bir salıncak bulunuyor. Sağ tarafında ise Kamran’ın oturup Feride’nin not defterini okuduğu bir koltuk, bir masa ve üzerinde bir kandil var. Böyle simgesel anlatımlar çok yerinde olmuş, oyunun önüne geçmiyor, gerek duyguyu gerekse oyunun uslubunu başarıyla tamamlıyor. Ekip hiçbir unsurda abartıya kaçmadığı gibi müzik konusunda da sadeliği tercih etmiş, oyunun hüznüne uygun bir fon müziği özellikle duygusal sahneleri destekliyor. Özel bir oyun olmuş, ben izlerken gerek rejinin gerekse oyuncuların bu “özel”liğin farkında olduğunu gördüm. Gerçekten de oyuncuların yıllar sonra gururla hatırlanacak bir oyunda oynadıklarını inanıyorum. Bu sezon hangi oyunlara gitmeliyim diye karar vermeye çalışıyorsanız önceliği Çalıkuşu’na verin derim... İsmail Can Törtop can@tiyatrodunyasi.com Yazarın Tüm Yazıları Paylaş  Tweet
Dr.M.Zeki Aba - ( 10/16/2008 ) Elinize dilinize sağlık.Lütfen tiyatroya daha fazla önem verelim. |
Tiyatro Kursu Başlıyor! 19 Kasım'dan itibaren her SALI Kadıköy'de! Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!  Duyuru Panosu!
Son Eklenen Tiyatro Oyunları
Güncel Yazılar
Yazar olmak ister misiniz? Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
Güncel Haberler
Tiyatro Dünyası'nı takip Edin 
|
.. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
