| | Tiyatro Kursu | Şirket Tiyatrosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | Ana Sayfa | Hakkımızda | Yazılar | Haberler | Yazarlar | Tiyatro Oyunları | Tiyatro Grupları | Sanatçılar | Kaynak | Duyuru Panosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Finansman Canavarı Mehmet Çetinkaya 
Bu yazı, makale ya da denemeyi (kim ne diye adlandırıyor bilmiyorum) “Sahne Senin İstanbul...( Orhan Aydın )” yazısından sonra yazmak geldi içimden. 5 aydır İstanbul’daydım, Yeni döndüm Güneydoğu’ya… Hakikaten de her tiyatro sahnesi, (büyük küçük demeden, hangisine gittiysem) hepsinin sorunu, sıkıntısı aynı… FİNANSMAN” Hani haber ve gazetelerde çıkar ya hep (manşetlerde); ÜLKELERİN BAŞ BELASI CANAVAR “ENFLASYON” diye. Günümüzde de geçmişte olduğu gibi değişmeyen bir sorundur ki tiyatronun tek olmasa da en büyük canavarıdır; “FİNANSMAN!” Osmaniye Gençlik Sanat Tiyatrosu’nda rol aldım üniversitedeyken. En büyük sorunumuzdu “FİNANSMAN”. Çalışma olduğu günler üniversiteden çarşıya (sahneye) yürüyerek gider, Yurt-Kur’dan verilen yemek kahvaltı fişleri ile aldığımız bisküvi, çikolata çerez ile karnımızı doyururduk. Bazen de 150-160 lira olan (2006-2008) başbakanlık bursumuzu çekip yemek ısmarlardık tüm oyuncu arkadaşlara ya da bir kısmına… Güzel günlerdi vesselam. Ama hep içimde kalmıştır bir elimdeki poşette kola diğer elimde pasta çalışmaya gitmek. Yaptığımız zamanlar da oldu inkâr etmemek lazım ama çok nadir ve büyük sıkıntılarla. Sonrasında ay sonunu getiremediğimiz zamanlarda. Osmaniye’de DT olmadığı için hafta sonları Adana ve Gaziantep’e oyun izlemeye giderdik kimi zaman, cebimizde iki simit ve bir “öğrenci tiyatro bilet” parası düşerdik yollara… Öyle kolay değil gitmek de… Önce alınır TCDD’den bir “öğrenci” bileti, öyle gidilir oyuna… Yaylana yaynala… Yurt-Kur sağ olsun gidilen ilde hemen kalacak yer hazır. Yoksa halimiz duman. İlçelere oyunlara giderdik bazen, cebimizde olmayan para gittiğimiz kurumdan beklerdik bir öğle yemeği ya da iki çikolata parası… Bazı yerlerde (Doğuda öyle gördüm) tiyatrocuların bir havası oluyor normal insanlara göre(!) (Kültür eksikliğinden kaynaklandığını düşünüyorum ve suç: belediyenin ve büyüklerimizin asla halkın olamaz) Aslında hiç de havamız yoktu. Neden derseniz bizim tek artımız onlara göre biraz daha fedakâr olmamızdı. Demem o ki; tiyatrocunun da en büyük canavarı bu “FİNANSMAN” tiyatroyla hiç tanışmayan insanlarında sorunu ve suçlusu bu “FİNANSMAN”… Şimdi diyorsunuz hiç tanışmayan insanların neden sorunu olsun ki? Asıl onların sorunu bu “FİNANSMAN”… Çünkü yaşadıkları il, ilçe ya da her ne ise adı… Oraya tiyatro gitmemiş olmasının tek sorunu değil midir “FİNANSMAN” ? Sonra Çukurova Üniversitesi Osmaniye MYO Tiyatro Topluluğunda oynadım yine aynı yıllarda. (Korkut Ata Üniversitesi olarak değişti şimdi.) Yine aynı sorundu canavar “FİNANSMAN”… Çevre Haftası ile ilgili bir oyun çıkardık (Bu Çevre Başka Çevre). Kartonlardan yaptık binaları, bakkal bakkal gezdik karton kağıt toplamak için, oyun için şalvarı bile bir köylüden aldık (kampüse yakın bir köy). Oyun için sunucunun (benim) takım elbisesini bir dernekten aldık (Müzik cemiyeti) ve yemin ederim takım elbisenin altına ayakkabıyı bile bir arkadaştan ödünç aldık son anda. (Çünkü spor ayakkabım vardı sadece ve başbakanlık bursu ile alamazdım yeni bir ayakkabı.) Gözlüğü birinden, kıyafeti birinden, ses sistemini ve ışığı bir yerden hepsini toplaya toplaya oynadık biz oyunumuzu(oyunlarımızı)… Hep başımızın belası oldu bu canavar “FİNANSMAN” Şu sıra Gaziantep’teyim. "Gaziantep Seyir Tiyatrosu"'nda rol alacağım inşallah. Bizim de yine aynı sorunumuz burada “FİNANSMAN”. Bir ev ya da ofis gibi bir çalışma mekânı tutacak desteği görmüyoruz büyüklerimizden. Bekliyoruz çözülecek bir zaman diye… Çözülür eminim ama kim bilir nasıl… Eminim yine bireysel çabayla… Sonra da deniyor ki; “Doğumuz, Güneydoğumuz hep yoksun sinemadan, tiyatrodan, kültürden, sanattan... Biz Gelişmiyoruz, Gelişemiyoruz. Gelişmek için uğraşmıyoruz. Gerçek sanatçı yok!” Ben size bir şey söyleyeyim mi? “Gerçek sanatçı YOK değil, Gerçek sanatçı AÇ !” Sahneniz Şen Olsun… 17 Mart 2009 - 00.05 - Şehitkamil/Gaziantep Mehmet Çetinkaya mehcetinkaya@gmail.com Yazarın Tüm Yazıları Paylaş  Tweet
|
Tiyatro Kursu Başlıyor! 19 Kasım'dan itibaren her SALI Kadıköy'de! Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!  Duyuru Panosu!
Son Eklenen Tiyatro Oyunları
Güncel Yazılar
Yazar olmak ister misiniz? Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
Güncel Haberler
Tiyatro Dünyası'nı takip Edin 
|
.. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
