Yüzümde buruk bir tebessüm var aslında,
İki duygunun yansıması misali…
Maalesef bu günü kutlamak içimden gelmiyor…
Ülkemin sanatı adına,
Geleceği adına umutsuzum.
Daha çok susuz kalacağız birçok şeye.
Yakınlarımdan, arkadaşlarımdan, tanıdıklarımdan gelen mesajlarla kutlandım…
Fakat ben Dünya Tiyatro Günü’nü kutlayamadım.
Neden mi?
Çünkü bugün benim için bir anma günüdür.
Ben bugünü Muhsin Ertuğrul Sahnesi’nde kutlamak isterdim.
Düşüncelerimizi, hayallerimizi,
Dozerleriyle, kazmalarıyla, kürekleriyle yıktılar geleceğimizi.
Ve kim bilir sırada hangisi var şimdi?
Kadıköy’e uğradım geçen hafta ve iyice baktım Haldun Taner Sahnesi’ne…
Unutmamak için…
Defa kez baktım.
Anadolu’nun birçok yerinde tiyatro salonu olmaması sorununu yaşarken,
Ve var olanların da durumu malûm ve de vahimken…
Bunlar düzelsin derken…
Büyük şehirlerdeki kültürel değerlerin yıkılması çok acı.
Benim umudumu susuz bıraktılar…
Oysa en büyük hayalimdi yazacağım ilk tek kişilik oyunu oynayacağım yerdi…
Muhsin Ertuğrul Sahnesi…
Umutsuzum şimdi…
Sanatın şehri Londra başta olmak üzere dünyanın birçok yerinde bugün kutlanırken…
Maalesef ben ülkemde saygıyla anıyorum.
Yazar olmak ister misiniz?
Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
