| | Tiyatro Kursu | Şirket Tiyatrosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | Ana Sayfa | Hakkımızda | Yazılar | Haberler | Yazarlar | Tiyatro Oyunları | Tiyatro Grupları | Sanatçılar | Kaynak | Duyuru Panosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
10. Trabzon Uluslararası Tiyatro Festivali'nden Dönüyorum Üstün Akmen 
Hani daha önce anlattım, on bir gün önce bir özel otomobilin yirmi iki yaşındaki sürücüsü yan aynasıyla omzumdan dürtüp beni altına almış, sol arka lastiğiyle belimin üstünden geçmek istemişti ya! Hastane, röntgenler, tahliller, muayeneler, falan… Neyse, kırık çıkık olmadığı anlaşıldı, ama daha önceki yıllarda vaki disk kaymalarım ortaya çıktı, disklerim yeniden dışarı pırtladı, on bir gündür canımdan bezdirdi. Sol ayağımın üstünden hangi “lastik” geçti anımsamıyorum, o da hâlâ şiş ve mosmor. Ağrıyor da!.. Dizimin arkası da paralanmış durumda. Sevgilim günde üç kez pomatlar sürüyor, ovuyor falan… Ayağım, dizim umurumda değil, canım belimde atıyor. Trabzon Devlet Tiyatrosu’nun, toplam Trabzon nüfusunun “en ucunda” yaşayan, ama sahne üzerinde bir disiplin abidesi gibi duran başarılı oyuncusu Uğur Keleş bir doktor önerdi, hatta önermedi aldı getirdi. Adının anılmasını istemeyen doktorum: “Seni dört günde ayaklandırırım,” dedi ve tedavinin dördüncü gününde ayaktaydım. Üstüne üstlük bir sabah geldi: “Neden yürümüyorsun,” diyerek de azarladı. Ben de o keyifle, 10. Trabzon Devlet Tiyatrosu Uluslararası Karadeniz Tiyatro Festivali’nin konukları arasındaki Moldova’nın Rusya Anton Çehov Devlet Tiyatrosu yapımı “Zor Nikâh”ını izlemeye gittim. “Zor Nikah”, yani “La Mariage Force” malûm Molière’in 1869’da yazdığı bir oyun. Evde olsam daha detaylı bilgi aktarırdım, ama şimdilik oyunun Ahmet Vefik Paşa tarafından dilimize uyarlandığını ve Türk Tiyatrosunun sahnelenen ilk oyunlarından olduğunu söylemekle yetineyim. Evet… “Zor Nikâh” tipik bir Molière oyunu. Yani, birbirine gevşek biçimde bağlı bölümleriyle taşlamalara, yanılgılara, olguların tuhaflığına dayanan kalın çizgili bir güldürü. Oyunu sahneye taşıyan A. Vasilake, bir tencere dolusu farsa, azıcık da commedia dell’arte katarsam tam bir Molière olur demiş, ama bana sorarsa pek tutmamış. Gene de sahneleme, oynanış, sahne düzeni, tekniği açısından alkışladım Vasilake’yi. Dekor kime ait bilmiyorum, ama yukarı kaldırılabilen, sağa sola çekilebilen, bir bölümü açılabilen iki saten perdeyle, aksesuar kalabalığına gerek bırakmayan, mekân olgusunu şıpınişi veren tasarımını ve üstün teknikleri, yorum güçleriyle ustalık düzeyine erişmiş oyuncu kadrosunu da mükemmel olarak yorumladım. Devrisi akşam da Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin Lefkoşa Belediye Tiyatrosu yapımı “Yağmurum Olsana”yı izledim. Oyunun yazarı Raşit Çelikezer malûm, sinema eğitimi almış, sinema ve televizyonda uygulamanın içinde bulunarak ürün vermiş genç bir oyun yazarımız. “Yağmurum Olsana” da sinematografik perspektifi olan bir oyun. Baş kahramanımız, yazarlık ve çevirmenlikle uğraşan bir edebiyat profesörü. Yönetmen Yaşar Ersoy, Profesör Ferit’in kadınlarla olan ilişkilerinin ironisini, yazarın istediği dozda, hiç mi hiç abartmadan vermiş. Ancak, metnin fantastik yanını oluşturan Ferit’in kendisini ziyarete gelen “Melek”in varlık nedenini pek kurcalamamış. Absürd tiyatro biçemi içinde yaşamın hiçliğini, kısır döngüsünü, insanların hep başladıkları noktaya dönmelerinin altını ise iyi çizmiş. Özlem Yetkili’nin dekor tasarımı iyi, iyi olmasına iyi de gel gelelim uygulaması berbat. Pencereyi tutan o sopa ne ayol öyle! Gene Yetkili’nin imzaladığı kostümlere Melek’in ayakkabısı dışında sözüm yok, ama gerçekten hamile olan Hatice Tezcan’ın giydiği kırmızı giysi Betül karakterinin yanlış yorumlanmasına neden olmuş. Osman Alkaş’ın ışık tasarımı iyi. Melek’te Özgür Oktay, Sevim’de Kıymet Karabiber fiziksel yaşamlarını, canlandırdıkları karakterleri ruhsal yaşamlarının başladığı en derine ulaşana dek derinleştirmişler. Barış Refikoğlu “Sabri”nin, Döndü Özata “İclal”in, Asu Demircioğlu “Yayıncı Zuhal”in, Melek Erdil “Fahişe Nazan”ın duygularına doğrudan, hiçbir hazırlık ya da destek olmadan ulaşmaya çalışırlarsa, özdeşleşecekleri karakterlerin dokusunun nahif maddesini kavramalarının zor olacağının bilinci içinde rollerine hazırlanmışlar, eminim. Osman Alkaş ise “Profesör Ferit”in fiziksel yaşamına ilişkin maddi, fiziksel, somut bir çizginin sağlam desteğini almış, karakteri hiç mi hiç boşlukta bırakmamış. Belimdeki ağrılar nedeniyle izleyemediğim matine oyunları ve katılamadığım atölye çalışmaları bir yana, 10. Trabzon Devlet Tiyatrosu Uluslararası Karadeniz Tiyatro Festivali doludizgin sürüyor. Sürüyor da, ne çare ki üç gün sonra bitiyor. Bu satırların yazarına çarpan sürücü ise bilsin ki, yazar İstanbul’a “beli bükük” dönüyor. Üstün Akmen Evrensel Gazetesi Yazarın Tüm Yazıları Paylaş  Tweet
|
Tiyatro Kursu Başlıyor! 19 Kasım'dan itibaren her SALI Kadıköy'de! Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!  Duyuru Panosu!
Son Eklenen Tiyatro Oyunları
Güncel Yazılar
Yazar olmak ister misiniz? Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
Güncel Haberler
Tiyatro Dünyası'nı takip Edin 
|
.. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
