| | Tiyatro Kursu | Şirket Tiyatrosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | Ana Sayfa | Hakkımızda | Yazılar | Haberler | Yazarlar | Tiyatro Oyunları | Tiyatro Grupları | Sanatçılar | Kaynak | Duyuru Panosu | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
7. GSM Amatör Tiyatro Festivali 4. Gün İzlenimleri ve Sayın Ali Poyrazoğlu'ndan Özür Diliyorum Savaş Aykılıç 
Bu günkü ikinci oyuna Özdemir Çiftçioğlu damgasını vurdu. Nasıl mı ? Şöyle : Oyuncu olarak ! Evet oyuncusu…Maltepe Üniversitesi Tiyatro Bölümü Oyuncuları’nın çıkardıkları oyunlarına destek vererek bütün profesyonellere örnek olduğu ve profesyonel de olsa bir oyuncunun “amatör ruhunu” nasıl koruyabileceğinin dokunaklı bir uygulamasını bize gösterdiği için kendisini ayakta alkışlıyoruz. 1.) MİMAR SİNAN GÜZEL SANATLAR ÜNİVERSİTESİ TİYATRO KULÜBÜ, DARİO FO VE FRANCA RAME’nin FÜSUN DEMİREL çevirisi “KADIN OYUNLARI” adlı oyununu YEŞİM ÇAPANOĞLU rejisiyle sahneledi. Aynı adlı kitaptaki 11 oyunun 8’ini : “Tecavüz” , “Alice” , “Dost Sesi” , “Uyanış” , “Medea” , “Akıl Hastahanesindeki Fahişenin Monoloğu” , “Yarın Olacak” ve “Ben Ulrike Bağırıyorum” kısa oyunlarını tercih etmiş yönetmenimiz. “Dario Fo Tiyatrosu” ; İtalyan Halk Tiyatrosu Geleneği (Kommedya Dell Arte ;Orta Oyun Komedisi)’nin Politik Tiyatro ve (Hikaye) Anlatı (Meddah)Geleneğini çağdaş bir yorumla sentezliyor. Dario Fo ve eşi Franca Rame , politik duruşları/kimlikleri olan ve bunu hiçbir zaman da saklamaya gerek görmeyen iki sanatçı. İtalyan Kominist Partisi üyesiler ve bu “dünya görüşlerini” oyunlarında bire bir görmek mümkün. Oyunlarının genel teması nı “İşçi Sınıfı ve Egemenler Çatışması” , “Emperyalizm”(Sömürü Düzeni) , “Faşizm” , “İnsan Hakları ihlalleri” , “Kadın Hakları” “İşçilerin robotlaştırılması” vb. konulardan seçiyorlar. Tıpkı “Kadın Oyunlarında” da olduğu gibi… “Tecavüz” (öyküsü) bir kurmaca öykü değil yaşanmış bir olayın(onları deyimi ile) anlatısı…Olayı yaşayan ise bizzat Franca Rame ! Politik (Kominist) Duruşlarını cezalandırmak için (yanılmıyorsam sonradan asla bulunamayan) yapıldığı (sanılan) belli bu tecavüzün failleri ise dört faşist erkek. (Oynayan-Anlatıcı : Merve Elitez.) “Alice” (“Alis” diye okunur ) öyküsü ise Levis Carol’un ünlü eseri “Alis Harikalar Diyarında”nın bir tersinlemesi , bir “genelev uyarlaması”. “Kötü yola düş(ürülmüş)müş” bir genç kızın çevresindeki kendisini bir etten ibaret gören ve kendisini sonuna kadar “sömüren” (saygın) “harikalar”ı konu alıyor öykümüz. Metnin dili ise –kızın aldığı uyuşturucular yüzünden olsa gerek- dışavurumcu ve “halisinatif”-simgesel bir dil…(Oynayan :Deniz Tarı) “Yarın Olacak” , bizdeki “Ulucanlar” benzeri bir cezaevi infaz ve katliamından sağ kurtulan bir kadının (Pelin Özlü) ağzından anlatılan resmi bir dehşet ve vahşet hikayesi. “Uyanış” , düşlerinde bile çalıştığı fabrikayı ve ellerinin doğranması gibi kabuslar gören bir işçi kadını (Pelin Özlü)konu alıyor. Kahramanımız sabahın en erken saatlerinde kalkarak hem kocasına hem de bebeğine bakmak zorundadır.Hem kocası hem de işyeri (fabrika) tarafından sömürülmektedir.Bebeği kreşe vererek işe gitmek için koşturduğu o gün “tatil-Pazar günü” çıkar. “Medea” ,(Neslihan Çatak) kocası tarafından haksızlığa ve aşağılanmaya uğramış bir kadının (feminist bir yorumla) erkeğini cezalandırmak ve kendini yeni bir bilinçle yeniden doğurabilmek amacı ile çocuklarını katledecek kadar yoldan çıkması konusunu işliyor. “Akıl Hastahanesi’nde Bir Fahişenin Monoloğu” , bir fahişenin ; kendisini bu duruma getiren sistemden intikamını -saygın ve zengin bir adamı soyarak-alan bir kadının(Kübra Ateş) öyküsünü işlemiş. “”Ben Ulrike”, bir işçinin , bir kadının , bir annenin ; aynı zamanda anne de olan bir işçi kadının sisteme , kendisini haksız yere suçlayan ve mahkum eden yasalara , fabrikalarda robotlaşmaya karşı isyanı…(Merve Conker) Ben kendi hesabıma en çok Tecavüz , Alice ve Ulrike sahnelerini ve oyuncularını sevdim ama bütün solo roller başarılı idi. Koro da tabii ki. Hele “Uyanış” sahnelemesindeki “Hint çok kollu tanrı benzeri) koreografi oldukça ilgimi çekti. Dario Fo seçimi bile yeterince cesur bir iş. Metinleri sansürsüz oynamak da öyle. Kutlarım. Sistemi , sömürüyü , otomatlaşma ve robotlaşmayı çok iyi veren kostüm , koreografi , müzik ve sahneleme de bütünlüklü ve oyunun mesajını belirginleştirmede oldukça işlevseller… Zor bir çalışmanın altından “profesyonelce” başarı ile çıkmışlar. Tebrikler. 2.) MALTEPE ÜNİVERSİTESİ TİYATRO BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİ , GÜNER SÜMER’İN –tiyatromuzun klasikleşmiş eserlerinden- BOZUK DÜZEN’i , ALİ POYRAZOĞLU imzası ile sahneye taşıdılar. Depremden sonra büyük kente taşınan bir aile…Burada tutunma ve varolma mücadelelerinde karşılarına çıkan yalnızlık , bunalım , iletişimsizlik , çatışma , evden ayrılma , aile büyüklerini kaybetme felaketi vb. pek çok sorunlar…Bunların üstesinden yine aile bireylerinin dayanışması ve birbirlerini sevmesi ile gelmeye çalışmaları… Sahnede hiç görülmeyen ama oyun sonuna kadar hastalığından haberler alınan , ailenin en büyüğü bir anne. Babasız ve annesiz kalan kardeşlerine bakmak için kendisini işine adayan fedakar bir ağabey (Özdemir Çiftçioğlu)…Ayyaş ve zorba kocasından dayak yiyen ,bu yüzden kocasından ayrılmak isteyen bahtsız bir abla (Gülay Hayır)…Zengin kız arkadaşı ile evlenerek “yırtmayı” uman , yoldan çıkmaya hazır bir ortanca kardeş…Depremden beri içine kapanık ,bunalım ama duyarlı küçük kardeş… Tanıştığında küçük kardeşten hoşlanan ve onunla arkadaş olmak isteyen ,ortanca kardeşin zengin sevgilisi genç bir kız…Evin artık reisi olan en büyük ağabeyin sevgilisi (sonradan bir konsomatris olduğu ortaya çıkacak) bir başka genç kız. Onun kankası bir başka konsomatris kız. Küçük kardeşe sürekli kedilerinden söz eden küçük komşu kızı… Ablayı -sevilmediği iddasıyla- döven , kaba,maço ,duyarsız,öfkeli bir enişte …Ortanca kardeşi “pis-kirli”(esrar-eroin kaçakçılığı ve kuryeliği) işlerine sokan bir mafya…Bir Gemici…İşte oyunumuzun karakterleri… Oyuncular sahnede ne “oynuyorlar” ne de “rol kesiyorlar” ! Oyuncular sahnede saçlarından parmak uçlarına kadar bütün bedenleri , bütün duyguları ile sahnedeki “durumları yaşıyorlar” ! O insanları anlatmıyorlar,göstermiyorlar,taklid etmiyorlar ; bizzat onlar oluyorlar ! Sahneden salona öyle bir gerçekçilik akıyor ki-oyunun başından beri- telefondan hastanede hasta yatan annenin öldüğü haberi geldiğinde,salt bütün sahne eğil bütün salon ağlıyor. Ben bile (tövbe-Allah korusun) annem ölmüş gibi ağlarken yakalıyorum kendimi ! Sahnede cereyan eden olaylar , o hayat (seyirci olarak) o kadar bizim hayatımız ki hemen oyun kahramanlarımız ile özdeşleşiyor , onlarla sıkılıyor,onlarla sorunlara çare arıyor,onlarla üzülüyor,onlarla (finalde) coşuyor , ağlıyoruz. OYUNUN YÖNETMENİ SAYIN ALİ POYRAZOĞLU’NDAN-YILLAR ÖNCE BİR TİYATRO İNTERNET SİTESİNDE YAPTIĞIM ESKİ BİR UTANCIM İÇİN-ŞİMDİ HEPİNİZİN HUZURUNDA - ÖZÜR DİLİYORUM Ne olursa olsun , zaman zaman anlaşamasak , çatışsak da atışsak da , kavga dövüş de etsek dünyada ailemizin bir tane olduğunu ; dargınlıkların, kırgınlıkların, küskünlüklerin zaman kaybı olduğunu bize hatırlatan , insanda “sevme” ve “sarılma” duygularını kamçılayan bir oyunla karşı karşıyayız. Benim gibi –geçmişte de olsa-zaman zaman içe kapanan , -geçmişte-nedensiz bir öfke ile en yakınlarını-istemese bile- incitebilen birini bile ; insanlık , sevgi ve duygu hızarından geçiren , yontan bir oyunla karşılaşmadım daha önce. Oyun bittiğinde geçmişte yaptığım bir kabalık , amacını ve haddini aşan bir hoyratlık , sevgisiz , sevimsiz bir işgüzarlık , bu oyunun yönetmenine karşı yaptığım bir haksızlık ; deyim yerinde ise bir çeşit terbiyesizlik aklıma geliyor ve bir nedamet ve pişmanlık mızrağı ciğerimi deliyor… Gerçi o büyük bir insandır , çoktan bunu unutmuştur,beni affetmiştir ya da belki de farkında bile değildir. Önemli değil. Önemli olan ben kendi kendimi affetmiyorum yıllardır… Bu ağır yükten kurtulmak için , beni bu ezici vicdan azabından kurtarması için , böyle duygulu ve duyarlı bir oyunu yaratan yönetmenin önünde saygıyla eğiliyor ve kendisinden –tiyatroonline’daki sözlerim için-af diliyorum… Sayın Poyrazoğlu , o tarihte DT ve Özel Tiyatro koltuk ve bilet sayısını karşılaştırmış ve özel tiyatrolara daha fazla ödenek istemişti. Ben de bu haklı isteği DT üzerinden yapmasına (ama gerçekte Allah bilir neye) sinirlenerek , ağır bir eleştiri yazısı kaleme almış ve yazının sonunda da geçmişte çektiği erotik filmler üzerinden -maksadımı aşan- bir imada bulunmuş ,çirkinleşmiştim… Çünkü –ne zaman gidersem artık- sırtımda bu yükle yaşamak veya öteki tarafa gitmek istemiyorum… Savaş Aykılıç Yazarın Tüm Yazıları Paylaş  Tweet
Cem Özkan - ( 6/6/2009 ) Sayın Aykılıç oyun hakkındaki olumlu eleştiriniz için çok teşekkür ederiz.Yalnız başlıkta bir hata var. "Kadın Oyunları"nı sahneleyen Galatasaray Üniversitesi Tiyatro Topluluğu değil, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Tiyatro Kulübü’dür. merve conker - ( 6/6/2009 ) KADIN OYUNLARI için yaptığınız yorumlara teşekkür ederiz. ancak biz MİMAR SİNAN GÜZEL SANATLAR ÜNİVERSİTESİ TİYATRO TOPLULUĞUyuz. değiştirilirse seviniriz. tekrar teşekkürler... merve conker - ( 6/6/2009 ) tekrar bir düzeltme yapıyorum. ’Uyanış’ Belma Uyunç arkadaşım tarafından oynanmıştır:D Savaş Aykılıç - ( 6/6/2009 ) Sayın Merve Conker, Haklısınız. Benim hatam. Bir üstteki grupla karıştırmışım. Düzeltilmesi için hemen gereğini yapacağım. Uyarınız için teşekkür ederim. Savaş Aykılıç. |
Tiyatro Kursu Başlıyor! 19 Kasım'dan itibaren her SALI Kadıköy'de! Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!  Duyuru Panosu!
Son Eklenen Tiyatro Oyunları
Güncel Yazılar
Yazar olmak ister misiniz? Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...
Güncel Haberler
Tiyatro Dünyası'nı takip Edin 
|
.. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
